USArmenianews.com
Լրատվական կայք՝ Լոս Անջելեսից
, 05 2024թ.
Լոս Անջելես
: :
Երևան
: :
Գլխավոր|Քաղաքականություն|Պաշտոնական լրահոս|Հասարակություն|Սփյուռք|Մամուլի տեսություն|Մանկավարժի անկյուն|ՀՀ Ոստիկանական Համակարգի Իրական Դեմքը |Սոցցանց|Հարցազրույց|Տեսանյութ|Շոուբիզնես|Մշակույթ|Ուտելիք-Մուտելիք|Սպորտ|Առողջապահություն|Ժամանց|Հաճելի Երաժշտություն|am|am|am
Facebook twitter Youtube
Search
am en
Արխիվ
Օրվա Լուսանկար
Հայրենասեր հայուհու մի տխուր, խաթարված ճակատագիր
2017-02-02 09:30:00
Տպել Տպել
Իմ տողերը երբեմն ցավով են ծնվում, երբ նայում եմ այս նկարներին... Փորձում եմ խոր շունչ քաշել, որ կարողանամ գրել իմ տեսադաշտում գտնվող ինձ հարազատ դարձած մարդկանց մասին, իսկ այս դեպքում ինձ բազմակետերն անհրաժեշտ են լինում, որ մի պահ կանգ առնեմ, նորից խոր շունչ քաշեմ, հետո կարողանամ շարադրել մտքերս: 
Նայում եմ այս երեխաներին, որ մեր դպրոցի 1-ին, 6-րդ և 7-րդ դասարաններում են սովորում, և միշտ էլ տեսնում եմ նրանց նկարներում իրենց նահատակված հայրիկի գերեզմանաքարի մոտ... Ցավում է սիրտս, լացելու ցանկություն է ծնվում ներսումս...Երանի թե մեր բալիկներն այս վիշտը չտեսնեին...Իմ ներսում ցավի ալեկոծված ձայնն է հնչում, որ դառնում է մի տխուր ճակատագիր, ու ես ուզում եմ բարձրախոսել այս երեխաների մայրիկի մասին, մի հայուհու, ով այս ուսումնականից Մարտակերտի Վլ. Բալայանի անվան միջնակարգ դպրոցում է աշխատում:
 Ազատամարտիկ հայր կորցրած այս երեխաների մայրը` Անժելա Պետրոսյանը /Եդիգարյան/ դպրոցում սովորողների հետ դաստիարակչական աշխատանքների գծով կազմակերպիչն է, մի ազնիվ ու հմայիչ անձնավորություն, այս երեք երեխաների միակ խնամակալը, հայրենասեր հայուհու օրինակելի կեպար, որ մտահոգված է մարդկային անտարբերությամբ և սերունդների վաղվա օրով. «Դավիթը նույնիսկ թշնամու գնդակից վիրավորվեց, բայց երբեք չհանձնվեց, երբեք պայքարի դիրքը չլքեց, վաղը նրա երկու որդիները հայրենյաց պաշտպան կդառնան, հիշենք ու գնահատենք այս տղերքի անցած ուղին, նրանք գնահատանքի արժանի են:
 Նաև շնորհակալ եմ այն մարդկանց, ովքեր մարդ մնացին` մեծահոգաբար հարգելով այս տղաների ապրած ու չապրած կյանքը»:
Այս երեխաների հայրը Արցախյան պատերազմի տարիներին փայլուն հաղթական ճանապարհ անցած ազատամարտիկ Դավիթ Պետրոսյանն է` Խուդոյ մականվամբ: Մարտական գործողությունների ժամանակ բարեբախտաբար նրանից ամեն անգամ թշնամու մահացու գնդակը վրիպել է, սակայն խաղաղ օրերին ԼՂՀ ՊԲ փոխգնդապետը 2012 թ. հունիսի 15-ին դժբախտ պատահարի զոհ է դառնում` թողնելով երեք երեխաներին կնոջ` Անժելա Պետրոսյանի հույսին:
Ամիսներ անց` դեկտեմբերի 8-ին, ամուսնու աճյունը Անժելան ՀՀ և ԼՂՀ պաշտպանությունների նախարարությունների թույլտվությամբ, իր իսկ միջոցներով Տոնաշենից տեղափոխեց Եռաբլուր:
 Այն դարձավ ուխտատեղի, որ երբեմն մայրը երեխաների հետ անցելում է այնտեղ, իր հոգում անթեղած ցավն ու մորմոքը փոխանցում քարացած հերոսին:
Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար Դավիթ Պետրոսյանը արժանացել է բազմաթիվ գնահատանքների, պարգևատրվել ԼՂՀ «Մարտական խաչ» 2-րդ աստիճանի, «Մարտական ծառայություն», «Վազգեն Սարգսյան», «Մայրական երախտագիտություն», «ՀՀ ԶՈՒ 20 տարի» մեդալներով:
Դպրոցի 7-րդ դասարանը Դավիթ Պետրոսյանի անունն է կրում, նրա ավագ որդին` Գևորգը, այդ դասարանում է սովորում, մի աշակերտ, ով բազմիցս մեզ հուզել է հայրիկի մասին իր հիշողություններով, երբեմն թղթին հանձնած այն հատուկենտ տողերով, որ շատերիս աչքերից արցունքներ է քամել:
Հայրենասեր հայուհու խոսքերն ամենուր ինձ հետ են, որ դարձել են կարգախոս, դարձել խորհուրդ, անմահների անցած ճանապարհի սուրբ պատգամ. «Անտարբեր մի՛ եղեք իրական հերոսների նկատմամբ...Նրանք տարիներ շարունակ մաքառեցին, կռվեցին այս հողի, մեր ժողովրդի, մեզ համար...
Հիշենք նաև կենդանի լեգենդներին, որ բախտի բերումով նրանցից ոմանք կենդանի են մնացել:
Հիշենք բոլորին անուն առ անուն և մեծարենք իրական հերոսներին»:
Նատաշա Պողոսյան
Այս նյութը դիտել են - 8458 անգամ
Թողնել մեկնաբանություն
Բոլորը ›››
Ամենաընթերցվածները
Օրվա Շաբաթվա Ամսվա
Facebook