Կրթության և գիտության արդեն նախկին նախարար Արմեն Աշոտյանը շատ դժվար էր բաժանվում իր պաշտոնից: Հավանաբար, 8-9 անգամ հրաժեշտի ելույթ ունեցավ, բայց էլի էր ուզում խոսել: Ներսում լուրջ կուտակումներ կային: Իսկ այսօր ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը կրթության և գիտության նախարարության աշխատակազմին ներկայացրեց նորանշանակ նախարար Լևոն Մկրտչյանին: Այդ ողբերգական իրադարձությանը ներկա Աշոտյանը դատապարտվածի տեսք ուներ, քանի որ նրան արդեն հայտնի էր. մինչև խորհրդարանական ընտրությունները զբաղվելու է կուսակցական գործունեությամբ, այսինքն` ոչ մեկին պետք չի լինելու:

Հետո վրա հասավ ամենահուզիչ պահը: Աշոտյանը հուշանվեր հանձնեց Լևոն Մկրտչյանին, որի վրա գրված էր. «Որքան կարողացել եմ, աշխատել եմ, մաղթում եմ, որ ինձնից լավ աշխատեք»: Էմոցիոնալ պահն իր մեջ մեծ խորհուրդ ու ճշմարտություն ուներ: Աշոտյանը վերջապես գիտակցել էր, որ աշխատել է՝ որքան կարողացել է, այլ ոչ թե՝ որքան անհրաժեշտ էր: Իսկ որ նրա կարողություններն այդ հարցում խիստ սահմանափակ ու կասկածելի էին, այդ մասին շատ ու շատ անգամ է ասվել: Մյուս կողմից՝ փոխարինողին մաղթելով իրենից ավելի լավ աշխատել՝ Արմեն Աշոտյանը երկրորդ անգամ էր ճշմարտություն ասում, քանի որ առկա կացության պայմաններում նրանից լավ աշխատելը մեծ դժվարություն չի ներկայացնի: Եվ այստեղ խնդիրը ոչ այնքան այն է, թե ով ինչքան կաշխատի, այլ այն, թե ինչ նպատակով կաշխատի: 

Աշոտյանի նպատակները կրթության հետ քիչ ընդհանրություններ ունեին: Հիմա սպասենք ու տեսնենք, թե դաշնակ Մկրտչյանն ինչ հարաբերությունների մեջ կմտնի այդ ոլորտի հետ: Սակայն առանց սպասելու կարող ենք ասել, որ Աշոտյանին որոշ ժամանակ անց երնեկ կտան` ըստ հայ գենետիկ ավանդույթի:

shame.am