Քաղաքական գործիչը մտածում է հաջորդ ընտրություններին իր քաղաքական թիմի հաղթանակի մասին, պետական գործիչը՝ նոր սերնդի հաղթանակի մասին։
Երանի այն քաղաքական գործչին, ով պետական շահը կգերադասի կուսակցական շահից։
Երանի այն պետությանը ,ում իշխանավորն աթոռի կռիվ չի անի,այլ՝ հողի,որ աթոռը դնելու տեղ ունենա, իսկ երկրի օրինապաշտ քաղաքացին տեսնի իր կառուցած ու շենացրած երկիրը,որի պետական ինստիտուտների գլխին փողփողում է եռագույնը,որը ստվեր է գցում այն հողի վրա,որը կոչվում է Հայաստանի Հանրապետություն։
Լևոն Բաղդասարյան