- 2024-04-23 07:44:00Էրդողանը գովաբանել է Փաշինյանին՝ կրկին թիրախավորելով Սփյուռքին
- 2024-04-22 07:41:00Սասունը կրկին ապացուցեց, որ իրական երկրապահների թշնամին է
- 2024-04-20 01:22:00Շաբլոնից դուրս. Վիկտոր Մարտիրոսյանին նվիրված հուշ-երեկոն աննախադեպ էր
- 2024-03-27 10:22:00Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
Շատերը հունիսի 20-ին կայանալիք ընտրությունները համարում են ոչ այնքան քաղաքական, որքան ազգային-ազատագրական նշանակության իրադարձություն, ինչն, անկասկած, ոչ թե չափազանցություն է, այլ երկրում ստեղծված իրավիճակի ճշգրիտ գնահատում. սեղանին դրված է ոչ թե ասենք լավ կամ վատ ապրելու, զարգացման հունի ընտրության հարցերը, այլ՝ պետության լինել-չլինելու՝ բառիս բուն իմաստով:
Ընդ որում՝ հետաքրքրական է, որ իրավիճակի ողջ լրջությունը հասկանալու, իշխանությունների վերարտադրման պարագայում Հայաստանի խավար ապագան շոշափելու համար հաճախ բավական է ընդամենն ուշադրությամբ ունկնդրել նույն Նիկոլ Փաշինյանի կողմից քարոզարշավի ընթացքում հնչեցվող հայտարարությունները:
Քարոզարշավի 5-րդ օրն, օրինակ, Տավուշի մարզի Բերդ քաղաքում Նիկոլ Փաշինյանը, ստանձնելով Ադրբեջանի փաստաբանի դերը, հայտարարել է, թե այն, ինչ Ադրբեջանի հսկողության տակ է, պետք է մնա «իրենց հսկողության տակ»: Միաժամանակ հետարքիր է, որ իշխանական քարոզչամեքենան հետևողականորեն առաջ է մղում ադրբեջանական անկլավների հարցը՝ բնակչությանը նախապատրաստելով նոր տարածքների, բնակավայրերի զիջման: Փոխարենը Փաշինյանն, օրինակ, բարձրացնում է Ադրբեջանի կողմից հայկական Արծվաշենի վերադարձի հարցը՝ ակնհայտորեն նպատակ ունենալով մեղմացնել հասարակական արձագանքը. հատկապես Տիգրանաշենի մասով հանրային արձագանքը բավական սուր է, քանի որ ակնհայտ է, որ Տիգրանաշենը Քյարքիի վերածելու պարագայում ողջ Սյունիքի արյունատար անոթներն ուղղակի կտրվելու են՝ դրանից բխող բոլոր կործանարար հետևանքներով: Տիգրանաշենի հանձնումը դառնալու է Զանգեզուրի թրքացման նախերգանքը:
Մի կողմից, փաստորեն, Փաշինյանը պարտությունը գցում է նախկինների գրպանն, իսկ մյուս կողմից՝ բացահայտորեն պատրաստվում այնպիսի քայլերի, որոնք տառացիորեն կործանելու են պետությունը:
Իրականում Փաշինյանը Հայաստանում առաջ է տանում թուրքական շահը հենց Հայաստանի հաշվին: Նիկոլի համար զրոյական արժեք ունեն թե՛ Սև լճի 30%-ը, թե՛ հայոց լեռների ձյունածածկ գագաթները, թե՛ այն ամեն ռազմավարականը, ինչ թանկ է հայության և կենսական՝ պետականության համար:
Կա՞ ելք այս իրավիճակից: Անշո՛ւշտ:
Ինչպես հայտնի է, «Հայաստան» դաշինքի առաջնորդ Ռոբերտ Քոչարյանը հաճախ է խոսում արժանապատիվ խաղաղության, իրական զարգացման հեռանկարի հնարավորության մասին՝ մատնանշելով այն ուղիներն ու քայլերը, որոնք, իշխանության գալու պարագայում, իր քաղաքակն թիմն անմիջապես կյանքի է կոչելու: Քոչարյանը բացահայտորեն խոսում է ոչ միայն Հայաստանի կողմից կատարվելիք անընդունելի զիջումների բացառման, այլև Արցախի տարածքային ամբողջականությունը վերականգնելու մասին՝ առանց մեկ կրակոցի. դիվանագիտական ճանապարհով միանգամայն հնարավոր է լինելու հետ բերել թե՛ Շուշին, թե՛ Հադրութը, ինչի պարտադիր պայմանը կապիտուլյանտների խունտայի հեռացումն է,ավելի ճիշտ՝ արտաքսումը քաղաքական հարթակից:
Այսինքն՝ եթե Նիկոլ Փաշինյանը խոսում է, ըստ էության, Արցախը ամբողջովին Ադրբեջանին նվիրելու մասին՝ գլխիկոր ընդունելով դավադիր պատերազմի աղետալի հետևանքներն, ապա ընդդիմության գլխավոր լիդեր Քոչարյանը հստակեցում է Արցախի տարածքային ամբողջականության վերականգնման վերաբերյալ իր տեսլականը:
Ընդ որում՝ կասկածից վեր է, որ դիվանագիտական ճանապարհով արցախյան խնդրի արդար կարգավորման հնարավրություններն իսկապես սպառված չեն: Արցախի կարգավիճակի հարցը դեռ բաց է մնում, իսկ Մինսկի խումբը շարունակում է մնալ այն ձևաչափը, որի շրջանակներում դեռ պետք է որոշվի կարգավիճակի հարցը՝ նախապատերազմական Արցախի, Շուշիով ու Հադրութով Արցախի: Ճիշտ աշխատանք միջազգային գործընկերների հետ, և կասկած չկա, որ խնդիրը ստանալու է հայանպաստ կարգավորում՝ ջնջելով Հայաստանի ճակատից կապիտուլյանտի խարանը:
Քոչարյանը ստեղծված իրավիճակից իրատեսական ելք է առաջարկում, այնինչ թուրքերից քաղաքական գրագողություն անող Փաշինյանը նախապատրաստում է պետականության անկումը:
Էրդողանը գովաբանել է Փաշինյանին՝ կրկին թիրախավորելով Սփյուռքին
Հենց սրա համար էլ կերան Մանվելի գլուխը
Սասունը կրկին ապացուցեց, որ իրական երկրապահների թշնամին է
Շաբլոնից դուրս. Վիկտոր Մարտիրոսյանին նվիրված հուշ-երեկոն աննախադեպ էր
ՔՊ-ական կարկառունն ուրացել է Հայոց ցեղասպանությունը .ի՞նչ ազգության է պատկանում Անդրանիկ Քոչարյանը
ՏԽՈՒՐ Է։ ՏԽՈՒՐ Է, ԵՎ ՉՀՈՒՍԱԴՐՈՂ
ԱՄՆ-ում «Իմ քայլ»-ի գանձապահը First Channel America-ի գործադիր տնօրեն
Ծիծաղելի է, երբ փորձում են հերքել անհերքելին
Սասուն Միքայելյանին Նիկոլ Փաշինյանը վախեցրե՞լ է, թե՞ նա է հոժարակամորեն ուրացել
Հայոց հաղթական ոգու վերածնունդն այլընտրանք չունի
ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀՐԱՇԱԼԻ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԸ՝ ԴԷՊԻ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ ՀՐԱՒԷՐՆ Է
Նիկոլ Փաշինյանն արդարանալու նոր ձև է գտել
Արշակ Կարապետյանը դիմում է բոլոր հայրենասերին միանալ ապրիլի 5-ին կայանալիք հիմնադիր համագումարին։
Վալերի Բրյուսովի անվան պետական համալսարանը նոր ռեկտոր ունի
ՔՊ-ին մնում է ապավինել ոստիկանական մահակին. ռեսուրսների լուրջ սով է
Իրավապահները խուզարկում են Ժիրայր Սեֆիլյանի ու ԱԺԲ մյուս անդամների բնակարանները
«Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
ՔՊ-ական պատգամավորը պարծեցել է, թե Հայաստանն ընկալելի է դարձել թուրքերի համար
Երբ ենք պահանջատեր լինելու, երբ ենք հայրենատեր լինելու ու ցավելու մեր կորուստների համար, երբ ենք ապրելու` որպես գիտակից ազգ, ե՞րբ....
Հիմա ասում ենք` ափսո՜ս Արցախ, որ մնացիր շան բերանում, ապա կասենք` ափսո՜ս Տավուշ, Սևան, Սյունիք, որ ձեզ կորցրինք....