- 2024-04-24 11:10:00Սասունը «Վիլիսը» հայ մարդուց կարևոր է համարել
- 2024-04-24 10:53:00Աննա Հակոբյանի աննախադեպ խայտառակությունը՝ Ծիծեռնակաբերդում. ո՞վ կմտածեր
- 2024-04-24 10:39:00 «Նա մտքում նպատակ ունի՝ վարկաբեկել Ցեղասպանության հիշողությունը, ինչն էլ փորձում էր խորամանկ ձևով արտահայտել»․ Հարութ Սասունյանը՝ Նիկոլ Փաշինյանի «ուղերձի» մասին
- 2024-04-23 07:44:00Էրդողանը գովաբանել է Փաշինյանին՝ կրկին թիրախավորելով Սփյուռքին
- 2024-04-22 07:41:00Սասունը կրկին ապացուցեց, որ իրական երկրապահների թշնամին է
- 2024-04-20 01:22:00Շաբլոնից դուրս. Վիկտոր Մարտիրոսյանին նվիրված հուշ-երեկոն աննախադեպ էր
- 2024-03-27 10:22:00Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
Ընդանրապես երբևէ չեմ ցանկացել անդրադառնալ այս թեմային, գրել կյանքիս այս հատվածի մասին ու երբևէ չէի էլ անդրադառնա, բայց ինձ հաճախ են մեղադրում Ռոբերտ Քոչարյանին պաշտպանելու մեջ…
Ու ստիպված այսօր գրում եմ. Լսե՛ք, գրում եմ առաջին և վերջին անգամ, աշխարհում դեռ չի՛ ծնվել մի մարդ, որն աշխատանքային առումով ինձ այդքան վնաս տված լինի, որքան Քոչարյանը:
Քոչարյանը սկսած 2007թ-ից եղել է իմ համար մեկ թշնամին: Նախօրոք ասեմ, որ ես երեք նախագահների օրոք միշտ էլ լավ գործերի եմ եղել ու հիմա էլ, այս թուրք Նիկոլի հետ եմ աշխատում:
2007թ-ի սկզբին, իմ խմբին մի շատ կարևոր քաղաքական հանձնարարություն էր տրված, որը պռավալ տվեցինք։ Անկեղծ ասեմ՝ այդ պռավալը կանխամտածված ես էի արել:
Այնքան լավ էի արել, որ մի քանի ծառայություն միասին վերցրած հետաքննություն արեցին ու չկսրողացան բացահայտել՝ ո՞նց է եղել պռավալը: Վերջին խոսքը մնում էր նախագահին, որը զգա՞ց որ կանխամտածված ես եմ արել, թե՞ ներքին ձայնը հուշեց՝ չգիտեմ, բայց Ռոբը շատ խիստ վարվեց ինձ հետ… Ոչ միայն աշխատանքից ազատեցին, այլ նաև զրկեցին բոլոր կոչումներից…
Կյանքս 180 աստիճան փոխվեց ու երդվում եմ, որ այդ օրվանից Ռոբին ատել եմ, բայց կան բաներ, որ չեմ կարող չնշել:
Ես ճիշտ տղա ծնվել եմ, ճիշտ էլ կմեռնեմ՝ չեմ կարող այս բաները չասել:
Ներքին կյանքում՝արտաքինը չեմ ասում, Լևոնը ուժեղ էր, երկրի ներքին կյանքում բոլոր մեր ղեկավարները միասին վերցրած Ռոբի 10 տոկոսն արած չունեն:
Ռոբը մի մարդ էր, որ ժամացույցի պես աշխատում էր ու աշխատացնում պետական ապարատը: Ամիսը մի երկու անգամ միայն լինում էր քաղաքապետարանում՝ ոչ ձևական:
Մասնակցում էր նիստերին , բոլոր քննարկումներին, որի արդյունքում հարցեր էին լուծվում ու քաղաքի զարգացման շուրջ ծրագրեր էին մշակվում:
Այս նույն բանը անում էր հարկայինում, մաքսայինում ու ՊՆ-ում: Մնացած նախարարություններում լինում էր ամիսը գոնե մեկ անգամ:
Ու սա տարիներ շարունակ:
Չկար մի մարզ, կամ մի գյուղ, որի աշխատանքներին չհետևեր: Ես երդվում եմ որ ո՛չ Լևոնը, ո՛չ Սերժը իրենց պաշտոնավարման ընթացքում այդքան չեն եղել նշված նախարարութուններում և քաղաքապետսրանում, որքան որ Ռոբը երկու ամսում… Էս թուրքի մասին էլ չեմ խոսում։
Հսրցրեք՝ 7 ամսում քանի՞ անգամ է մտել Հայաստանի կեսը համարվող քաղաքապետարան…
Էս Ռոբի օրոք տնտեսությունն իրոք աճում էր: Ճիշտ է, մարդիկ շատ լավ չէին ապրում ու որոշ պետական գումարներ, այնուամենայնիվ, կմճթում էին բանակը վերազինելու համար ու վերազինում էին:
Ես չգիտեմ՝ Սերժը Գերմանիայում ի՞նչ էր ապուշ-ապուշ 80 ականների զենքի մասին խոսում, բայց սկսած, երևի, 1993թ-ից մեր բանակի զինտեխնիկան մի գլուխ բարձր է եղել հակառակորդի զինտեխնիկայից՝ դեռ Լևոնի ժամանակից սկսած՝ ինչն ավելի լավացավ Ռոբի իշխանության տարիներին և իր գնալու ժամանակ իր հաջորդին հանձնեց 40 տոկոս ավելի ուժեղ տեխնիկա, քան հակառակորդինն է:
Արտաքին քաղաքականության մեջ հրաժարվեց կոմպլիմենտար ոչխար քաղաքականությունից. վերցրեց ռուսական գիծն ու երկիրը պահեց խաղաղ պայմաններում:
Ճիշտ է գործարաններ ու պետական օբեկտներ էլ զիջեց Կրեմլին, բայց եթե այսօրվա տեսանկյունից նայում ենք, եթե իմն ու Պավլիկինը չեր լինելու, Չարլզինն ու Ռոտշիլդինը պիտի լիներ, ապա ավելի լավ որ նրանցը չի ու Կրեմլինն է…
Քոչարյանը միակ ղեկավարն է եղել, որի հեռատես քաղաքականության արդյունքում «տարածք տալ» խնդիր դրված չի՛ եղել:
Ավանտյուրա էլ է եղել՝ Մեղրիում Ահմադի Նեջադի հետ գազի բալոնից կրակ վառեցին: Բայց դա էլ էր արդարացված՝ զատո աշխարհին մի տարի համոզեց, որ պարսկական գազը Հայաստանում է:
Ռոբի կյանքում սև գիծ էլ եղավ՝ Պողոս Պողոսյանի սպանությունն էր, բայց նշեմ որ Պողոսը նախ իրեն լավ չպահեց, հարբած սալդաֆոնսկի հումորներ էր անում և երկրորդ՝ նրան Ռոբը չսպանեց, նրան Կուկուն սպանեց, որի համար նստեց:
Էս ամեն ինչը տեսնելով՝ Գյումրիի եւ Սպիտակի վերականգնում, բանակի վերազինում, հզոր կենտրոնաձիգ իշխանություն, տնտեսական կայուն աճ, սահմանների ամրություն՝ ես դեռ չեմ խոսում այնպիսի բաների մասին, որ ինչ տրաքած պետություն՝ իր պայթած տնտեսությամբ ժառանգեց Լևոնից ու ինչ ժամացույցի պես աշխատող երկիր հանձնեց հաջորդին:
Սրանք չհաշված միայն էն մանր-մունր բաներով ուզում էի գրեի, որ բա մի՞թե չարժե որ գոնե սրա համար ես հանդես գամ գոնե մի նախադասությամբ ու ասեմ՝ չարժե արա՛, Ռոբը էդ տղեն չի որ դատվի, բայց իրադարձությունները շատ արագ են փոխվում և տեսնելով որ բոլորը մեկտեղվել են մի վերմակի տակ, բոլորով մտել են մասսոնական ղազանի մեջ և ամենակարևորը վերջին դեբատի ժամանակ, բացի դաշնակից կանխամտածված բարձրացրեցին տարածք հանձնողի ռեյտինգը, բոլորով դուրս են եկել միակ տարածք չտվողի դեմ, անգամ լկտիաբար ուզում են մեկուսացնեն:
Մի բան ասեմ՝ ճիշտ է, շատ լավ ազգայնական ու հզոր տղերք կան, բայց ժամանակը քիչ է, մեկ տարվա մեջ այդ տարածքները պտի տրված լինեն ու այդ տղաներն այդ քաշը չունեն, միակ տարբերակը Ռոբն է:
Ռոբը կարող է միայն սրանց կանգնեցնել ու հենց այս փուլում արդեն թքած այն հայտարարության վրա, որ պիտի անեի:
Հիմա անում եմ նոր հայտարարություն. Մի կողմ թողնելով աշխատանքայինը և մարդկային հարաբերությունները, ես այս պահից ինձ համարում եմ Ռոբի գաղափարական դաշնակից:
Այո՛ «Ես ՌՈԲ եմ»՝ սրանով ամեն ինչ ասված է:
Արմեն Արգինյան
Սասունը «Վիլիսը» հայ մարդուց կարևոր է համարել
Աննա Հակոբյանի աննախադեպ խայտառակությունը՝ Ծիծեռնակաբերդում. ո՞վ կմտածեր
«Նա մտքում նպատակ ունի՝ վարկաբեկել Ցեղասպանության հիշողությունը, ինչն էլ փորձում էր խորամանկ ձևով արտահայտել»․ Հարութ Սասունյանը՝ Նիկոլ Փաշինյանի «ուղերձի» մասին
Էրդողանը գովաբանել է Փաշինյանին՝ կրկին թիրախավորելով Սփյուռքին
Հենց սրա համար էլ կերան Մանվելի գլուխը
Սասունը կրկին ապացուցեց, որ իրական երկրապահների թշնամին է
Շաբլոնից դուրս. Վիկտոր Մարտիրոսյանին նվիրված հուշ-երեկոն աննախադեպ էր
ՔՊ-ական կարկառունն ուրացել է Հայոց ցեղասպանությունը .ի՞նչ ազգության է պատկանում Անդրանիկ Քոչարյանը
ՏԽՈՒՐ Է։ ՏԽՈՒՐ Է, ԵՎ ՉՀՈՒՍԱԴՐՈՂ
ԱՄՆ-ում «Իմ քայլ»-ի գանձապահը First Channel America-ի գործադիր տնօրեն
Ծիծաղելի է, երբ փորձում են հերքել անհերքելին
Սասուն Միքայելյանին Նիկոլ Փաշինյանը վախեցրե՞լ է, թե՞ նա է հոժարակամորեն ուրացել
Հայոց հաղթական ոգու վերածնունդն այլընտրանք չունի
ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀՐԱՇԱԼԻ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԸ՝ ԴԷՊԻ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ ՀՐԱՒԷՐՆ Է
Նիկոլ Փաշինյանն արդարանալու նոր ձև է գտել
Արշակ Կարապետյանը դիմում է բոլոր հայրենասերին միանալ ապրիլի 5-ին կայանալիք հիմնադիր համագումարին։
Վալերի Բրյուսովի անվան պետական համալսարանը նոր ռեկտոր ունի
ՔՊ-ին մնում է ապավինել ոստիկանական մահակին. ռեսուրսների լուրջ սով է
Իրավապահները խուզարկում են Ժիրայր Սեֆիլյանի ու ԱԺԲ մյուս անդամների բնակարանները
«Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում