« Hayeli.am»-ը գրում է.Այս գիշեր կալանավայրում վախճանվել է ռուսաստանաբնակ հայազգի գործարար, բարերար Լևոն Հայրապետյանը: Վերջինս չնայած վատառողջ էր, սակայն պատիժը կրում էր ընդհանուր խցում :Լևոն Հայրապետյանի վերջին ցանկության համաձայն, նրան կհուղարկավորեն Մոսկվայում՝ ծնողների շիրիմի մոտ։

Հայրապետյանը, հիշեցնենք, ձերբակալվել էր 2014 թվականի հուլիսին Ռուսաստանի մայրաքաղաքի «Դոմոդեդովո» օդանավակայանում՝ Երևանից վերադառնալիս: Անցած տարվա ապրիլին նա Մոսկվայի դատարանի վճռով դատապարտվել էր 4 տարվա ազատազրկման՝ ցմահ ազատազրկման դատապարտված Բաշկիրիայի նախկին սենատոր Իգոր Իզմեստևի մորից խարդախությամբ 700 հազար դոլար յուրացնելու մեղադրանքով։

Հայազգի գործարարն իրեն մեղավոր չի ճանաչել։Հայրապետյանի փաստաբանները բողոքարկել էին դատավճիռը, սակայն անցած տարի հունիսին Մոսկվայի քաղաքային դատարանն այն օրինական է համարել:

Նույն՝ «Բաշնեֆտ»-ի գործով էր անցնում նաև «Սիստեմա» ընկերության ղեկավար Վլադիմիր Եվտուշենկովը։ Ռուսական աղբյուրների համաձայն՝ այս գործի հիմքում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի մտերիմ, «Ռոսնեֆտ» ընկերության ղեկավար Իգոր Սեչինի և Եվտուշենկովի բիզնես շահերն էին: 2018-ին Հայրապետյանը պետք է ազատ արձակվեր՝ լրանում էր նրա ազատազրկման ժամկետը:

Ռուսաստանում քրեական հետապնդման ենթարկված Լևոն Հայրապետյանը տևական ժամանակ քաղցկեղով հիվանդ էր, և նրա փաստաբանները վերջինիս խափանման միջոցը փոխելու հարցն էին բարձրացնում, որն այդպես էլ չփոխվեց։Ունենալով չափազանց լուրջ առողջական խնդիրներ,դրանց բնույթը և ծանրությունը, ի վերջո մարդկային պարզ կարեկցանքն ուղղակի պահանջում էին բուժումն ապահովել քաղաքացիական հիվանդանոցում: Հայրապետյանի մահվան արձագանքները, ինչպես սպասվում էր, ուղղված են հայաստանյան իշխանությունների, մասնավորապես Սերժ Սարգսյանի դեմ։

Ակտիվ հանրությունը հենց նրա խղճին է թողնում արցախյան բարերարի մահը, քանի որ Սերժ Սարգսյանը, շատերի համոզմամբ ի զորու էր Հայրապետյանին դուրս բերել բերդից՝ գործի դնելով պետական համակարգը։ Սակայն, ենթադրենք Սերժ Սարգսյանի հետեւողական քայլերի արդյունքում Հայաստանի պետական ու իրավապաշտպան կառույցները անգործությունից գործի անցնեին, ԱԳՆ-ն դիվանագիտական խողովակներով, իրավապաշտպան կազմակերպություններն ու ՄԻՊ-ը սեփական ուղիներով աշխատանքներ տանեին ռուսաստանյան գործընկերների հետ, ապա ինչպիսին կլիներ վերջիններիս արձագանքը։

Չմոռանանք, որ սա Հայաստանն է, որտեղ կյանքին սպառնացող հիվանդություն ունեցող մարդկանց պահել են ազատության մեջ զուտ հումանիստական արարքի պատճառով, չէ՞ որ մեր դեմ կուղղեին Հաց բերող Արթուրի ծանրակշիռ փաստարկը առ այն, որ Հայաստանի իշխանություններն էլ չեն փայլում հումանիզմով։

Հայ վարորդ Հրաչյա Հարությունյանի հետ կապվածը նախադեպային չի կարելի դիտարկել մի շարք առանձնահատուկ պատճառներով։ Նախ, որ նրան կանացի խալաթ հագցրեցին ռուսական բանտում՝ կարելի է ասել պիկին հասցնելով Հայաստանում հակառուսական տրամադրությունները, եւ հենց այս հանգամանքով պայմանավորված երկարատեւ ու հետեւողական պայքար ընթացավ, ինչի արդյունքում Հարությունյանը տեղափոխվեց Հայաստան։

Շարունակությունը՝ սկզբնաղբյուր կայքում: