- 2024-04-20 01:22:00Շաբլոնից դուրս. Վիկտոր Մարտիրոսյանին նվիրված հուշ-երեկոն աննախադեպ էր
- 2024-04-01 07:55:00Նիկոլ Փաշինյանն արդարանալու նոր ձև է գտել
- 2024-04-01 07:39:00Արշակ Կարապետյանը դիմում է բոլոր հայրենասերին միանալ ապրիլի 5-ին կայանալիք հիմնադիր համագումարին։
- 2024-03-27 10:22:00Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
Այստեղ խնդիրն այն չէ, թե մարդ արարածը, անգործության մատնվելով, կկարողանա՞ ապրել...Այո՛, հնարավոր է, որ նա կարողանա ավելի լավ ապրել, եթե կողքից այլ եկամուտ ունի, բայց այստեղ կա մեկ այլ հարց. ինչու՞ բարձրագույն կրթություն ստացած անձն անգործության մատնվի...
Մանկավարժս երբևէ չեմ թաքցնում, որ 1982-ին բարձրագույնը գերազանց ավարտելուց հետո չկարողացա մտնել Մարտակերտի հ. 1 դպրոցը, որտեղ սովորում էին մոտ 1700 աշակերտ, դասավանդում 120-ից ավելի ուսուցիչներ: Միայն հետպատերազմյան տարիներից՝ 1996-ից, սկսեցի դասավանդել այդ դպրոցում, որտեղ առայսօր էլ աշխատում եմ: Երբ կրթության բաժնի վարիչներից մեկին տարիներ առաջ հարցրի, թե ի՞նչն էր պատճառը, որ իմ մասնագիտությամբ խորհրդային տարիներին աշխատանքի չընդունվեցի՝ անգամ նվազագույն դասաժամով, նա շատ կտրուկ բացատրեց: Պարզվեց՝ եթե դպրոց մտնեի, կարող էի մինչև մի երկու տարի աչքի զարնվեի ու արժանանայի անգամ վաստակավորի կոչման, բայց այնտեղ ինձ չցանկացողներ կային, և նրանք դեմ էին, որ ես դպրոց մտնեի:
Ահա և պատասխան...Այն դեպքում, երբ այդ դպրոցում բարձրագույնն ավարտած ուսուցիչների կողքին միջին մասնագիտական կրթությամբ դասավանդողներ կային, իսկ ես բարձրագույնի կարմիր դիպլոմով աշխատանք էի փնտրում:
Ինչու՞ թաքցնեմ, երբ խորհրդային տարիներին մեր ընտանիքում միշտ էլ աշխատանք ունենալու մտահոգությունն առկա էր: Չորս երեխաների ունեցող հայրս իրականացրեց իր երազանքը և Երևանում ընդունվեց բարձրագույն ուսումնական հաստատություն: Դյուրին չէր այն ճանապարհը, որ անցավ նա իր ուսանողական տարիներին, ու մենք՝ երեխաներս էլ անցանք այդ ճանապարհը մեծագույն դժվարություններով, երբ մեր ընտանիքի միակ աշխատողը մայրս էր՝ մանկապարտեզի իր նվազագույն աշխատավարձով: Առավել ցավալին բարձրագույնն ավարտած հորս աշխատանքի չընդունելն էր: Հայաստանում կրթություն ստացած մարդուն աշխատանքի ընդունելն Արցախի մեր տեղական իշխանությունների կողմից մերժված էր: Ու տարիներ անց նա ստիպված եղավ մեկնելու հեռուները՝ արտագնա աշխատանքի...
Ես երբևէ չեմ թաքցնում մտահոգություն, երբ առկա է շրջապատում, գրած տողերս միշտ էլ իմ տեսածի ու լսածի ճշմարիտ արձագանքներն են, հորինված չեն իմ կերպարները, այլ՝ իրական, նաև՝ ճշմարտությունից խուսափողները տեղ չունեն իմ նյութերում: Սրանք շատ պարզ ու անկեղծ շարադրանքներ են՝ շաղախված իմ հոգու տվայտանքներին, իսկ ում հասանելի չեն, պետք չէ կառչեն տողերից, թող կողքով անտարբեր անցնեն՝ առանց թերթելու այդ նյութերը:
Նատաշա Պողոսյան
Շաբլոնից դուրս. Վիկտոր Մարտիրոսյանին նվիրված հուշ-երեկոն աննախադեպ էր
ՔՊ-ական կարկառունն ուրացել է Հայոց ցեղասպանությունը .ի՞նչ ազգության է պատկանում Անդրանիկ Քոչարյանը
ՏԽՈՒՐ Է։ ՏԽՈՒՐ Է, ԵՎ ՉՀՈՒՍԱԴՐՈՂ
ԱՄՆ-ում «Իմ քայլ»-ի գանձապահը First Channel America-ի գործադիր տնօրեն
Ծիծաղելի է, երբ փորձում են հերքել անհերքելին
Սասուն Միքայելյանին Նիկոլ Փաշինյանը վախեցրե՞լ է, թե՞ նա է հոժարակամորեն ուրացել
Հայոց հաղթական ոգու վերածնունդն այլընտրանք չունի
ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀՐԱՇԱԼԻ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԸ՝ ԴԷՊԻ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ ՀՐԱՒԷՐՆ Է
Նիկոլ Փաշինյանն արդարանալու նոր ձև է գտել
Արշակ Կարապետյանը դիմում է բոլոր հայրենասերին միանալ ապրիլի 5-ին կայանալիք հիմնադիր համագումարին։
Վալերի Բրյուսովի անվան պետական համալսարանը նոր ռեկտոր ունի
ՔՊ-ին մնում է ապավինել ոստիկանական մահակին. ռեսուրսների լուրջ սով է
Իրավապահները խուզարկում են Ժիրայր Սեֆիլյանի ու ԱԺԲ մյուս անդամների բնակարանները
«Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
ՔՊ-ական պատգամավորը պարծեցել է, թե Հայաստանն ընկալելի է դարձել թուրքերի համար
Երբ ենք պահանջատեր լինելու, երբ ենք հայրենատեր լինելու ու ցավելու մեր կորուստների համար, երբ ենք ապրելու` որպես գիտակից ազգ, ե՞րբ....
Հիմա ասում ենք` ափսո՜ս Արցախ, որ մնացիր շան բերանում, ապա կասենք` ափսո՜ս Տավուշ, Սևան, Սյունիք, որ ձեզ կորցրինք....
Թող Հայաստանը լինի բռնապետական երկիր, բայց՝ անվտանգ, քան ներկայացվի որպես իբր ժողովրդապետական, բայց մնա վտանգված ու «օդից կախված»
Վարչապետի չարագույժ խոստովանությունը. պատերազմն անխուսափելի է
«Կարգին Հայկոն» որոշել է կաշին փոխել ու դառնալ սև՞