- 2024-04-04 13:05:00ԱՄՆ-ում «Իմ քայլ»-ի գանձապահը First Channel America-ի գործադիր տնօրեն
- 2024-04-04 10:34:00Ծիծաղելի է, երբ փորձում են հերքել անհերքելին
- 2024-04-01 07:55:00Նիկոլ Փաշինյանն արդարանալու նոր ձև է գտել
- 2024-04-01 07:39:00Արշակ Կարապետյանը դիմում է բոլոր հայրենասերին միանալ ապրիլի 5-ին կայանալիք հիմնադիր համագումարին։
- 2024-03-27 10:22:00Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
Նկարում իմ թոռնիկի՝ Նարեկի հետ եմ: Տատիկի հետ գրկախառնությունը, որ շատ բուռն էր, անչափելի մեծ սիրով, դա բնական էր, զարմանալի ոչինչ չկար մի քանի օրվա բացակայությունից հետո: Նա մտավ տուն, դեռ միջանցքում ամուր հպվեց պատին... Համբուրում էր... Համբուրում էր տան պատերն անչափելի մեծ կարոտով: Ես, ինձ կորցրած, վայելում էի այդ մեծ գեղեցկությունը, որ ինձ երևում էր աներևակայելի հրաշք պատկերով...
Մեկընդմեջ այն փոքրիկ ձեռքերը պատին էր մեկնում, որ ամբողջությամբ գրկելու անհնարինությանն էր առերեսվում: Այտերը քնքշորեն մոտեցնում, շուրթերը ջերմորեն հպում էր պատերին...
Այս օրերի իմ ապրումների մեջ տեղ գտավ այս փոքրիկ դրվագը, իրողություն, որ հիացնում է ինձ, այն փոքր է, բայց իմաստալից, հոգիս լի է գոհունակությամբ, ափեափ լցված հպարտությամբ այս փոքրիկ արցախցու հանդեպ, բայց հարազատական զգացումը չէ, որ ինձ առիթ է տալիս գրելու այս տողերը:
Տան քարե որմերը կարծես զրնգում էին Նարեկի կենսուրախ ձայներից: Նա թռչկոտում էր, ձեռքերը մեկնած՝ գրկում էր տան այս կամ այն իրը, շոշափում դրանք, սենյակից սենյակ մտնում ու բացականչում. «Ես արցախցի եմ, սա իմ տունն է, ես այստեղ պիտի ապրեմ...Ամենալավ տունը, ամենալավ քաղաքը, մեր Մարտակերտը...»:
Ամեն անգամ ես հպարտությամբ եմ լսել նրա խոսքը, որ ինքը արցախցի է ու այստեղ էլ ապրելու է միշտ: Երբեմն մտորումներիս մեջ ինչ-որ երկփեղկվածություն է եղել, որ փոքր է, դեռ ուրիշ քաղաքներում չի եղել, ինչ տեսել է այս տարիներին, այն էլ սիրելի է դարձել, բայց կյանքը կփոխի նրան: Նրա բացակայությունը Արցախից, երբ ծնողների հետ շատ ավելի մեծ քաղաքում էր մի քանի օր, համարեցի երեխայի համար խաղաղ ու երջանիկ ապրելու վայելք, որ կգա ու ափսոսանք կունենա, թե ինչու է ինքը ապրում այս փոքրիկ սահմանամերձ բնակավայրում: Այո՛, կարծում էի՝ երազանքը թևին տալով՝ նա կմտածի նորից հայտնվել մեկ ուրիշ շքեղ քաղաքում:
Ես փորձում եմ վերհիշել՝ այդ ե՞րբ ենք նրան սովորեցրել, որ պիտի հայրենիքը սիրել: Այդ սերը ներարկելու կարիք չկար: Այն դաս չէր, որ պիտի սերտեր, սահմանումների ամբողջություն չէր, որ պիտի մտապահեր... Ու իմ հարցին, թե որտեղ կցանկանար ապրել իր ամբողջ կյանքում, նա հաստատակամ էր՝ միայն Արցախում:
Ես խաղաղված եմ, սիրտս բերկրանքով լեցուն, որ Նարեկիս կերպարով այս սերունդը ապրեցնելու է մեր հայրենիքը, որը հավերժ է իր լինելությամբ, անմնացորդ սիրով, այն մեծ կարոտով, որ գրկած ունենք մեր հոգում:
Նատաշա Պողոսյան
ՔՊ-ական կարկառունն ուրացել է Հայոց ցեղասպանությունը .ի՞նչ ազգության է պատկանում Անդրանիկ Քոչարյանը
ՏԽՈՒՐ Է։ ՏԽՈՒՐ Է, ԵՎ ՉՀՈՒՍԱԴՐՈՂ
ԱՄՆ-ում «Իմ քայլ»-ի գանձապահը First Channel America-ի գործադիր տնօրեն
Ծիծաղելի է, երբ փորձում են հերքել անհերքելին
Սասուն Միքայելյանին Նիկոլ Փաշինյանը վախեցրե՞լ է, թե՞ նա է հոժարակամորեն ուրացել
Հայոց հաղթական ոգու վերածնունդն այլընտրանք չունի
ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀՐԱՇԱԼԻ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԸ՝ ԴԷՊԻ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ ՀՐԱՒԷՐՆ Է
Նիկոլ Փաշինյանն արդարանալու նոր ձև է գտել
Արշակ Կարապետյանը դիմում է բոլոր հայրենասերին միանալ ապրիլի 5-ին կայանալիք հիմնադիր համագումարին։
Վալերի Բրյուսովի անվան պետական համալսարանը նոր ռեկտոր ունի
ՔՊ-ին մնում է ապավինել ոստիկանական մահակին. ռեսուրսների լուրջ սով է
Իրավապահները խուզարկում են Ժիրայր Սեֆիլյանի ու ԱԺԲ մյուս անդամների բնակարանները
«Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
ՔՊ-ական պատգամավորը պարծեցել է, թե Հայաստանն ընկալելի է դարձել թուրքերի համար
Երբ ենք պահանջատեր լինելու, երբ ենք հայրենատեր լինելու ու ցավելու մեր կորուստների համար, երբ ենք ապրելու` որպես գիտակից ազգ, ե՞րբ....
Հիմա ասում ենք` ափսո՜ս Արցախ, որ մնացիր շան բերանում, ապա կասենք` ափսո՜ս Տավուշ, Սևան, Սյունիք, որ ձեզ կորցրինք....
Թող Հայաստանը լինի բռնապետական երկիր, բայց՝ անվտանգ, քան ներկայացվի որպես իբր ժողովրդապետական, բայց մնա վտանգված ու «օդից կախված»
Վարչապետի չարագույժ խոստովանությունը. պատերազմն անխուսափելի է
«Կարգին Հայկոն» որոշել է կաշին փոխել ու դառնալ սև՞
Իշխանությունները հասկացել են Վարդան Օսկանյանի հեռահար նպատակներն ու անցել թշնամու կողմը