USArmenianews.com
Լրատվական կայք՝ Լոս Անջելեսից
Հինգշաբթի, 28 2024թ.
Լոս Անջելես
: :
Երևան
: :
Գլխավոր|Քաղաքականություն|Պաշտոնական լրահոս|Հասարակություն|Սփյուռք|Մամուլի տեսություն|Մանկավարժի անկյուն|ՀՀ Ոստիկանական Համակարգի Իրական Դեմքը |Սոցցանց|Հարցազրույց|Տեսանյութ|Շոուբիզնես|Մշակույթ|Ուտելիք-Մուտելիք|Սպորտ|Առողջապահություն|Ժամանց|Հաճելի Երաժշտություն|am|am|am
Facebook twitter Youtube
Search
am en
Արխիվ
Օրվա Լուսանկար
«Վերջին զանգ» Մարտակերտում
2017-05-26 08:30:00
Տպել Տպել


Դպրոցի երրորդ հարկում եմ, քայլերս ինձ ամեն օրվա պես տանում են 12-րդ դասարան: Հիացմունքս անսահման է, դասարանի արտաքին տեսքն ու շրջանավարտների փայլող հայացքներն ավետում են այն մասին, որ նորից մի սերունդ կյանքի նոր փուլ է թևակոխում: Բայց գիշերվա անձրևից հետո եղանակը թխպամած է, մտավախություն կա, որ կարող է նորից անձրև տեղալ ու խանգարել նախատեսված հանդիսավոր միջոցառումը:
Րոպեներ անց դպրոցի կամարների տակ թվաց` հանդիսավոր երդում է հնչում, ականատես ենք մի սուրբ արարողության, որտեղ մեկ րոպե լռությունն անգամ խոսուն է դառնում, ու խոսքեր են ասվում և ծաղիկներ խոնարհվում նահատակների հիշատակին, հնչում է հայրենյաց երգը, որ աղոթք է դառնում, ակնածանք` այս սուրբ հողին իրենց ընծայաբերողների համար:

Շնորհակալական խոսքեր են հնչում, որ ուղղված են դպրոցի տնօրենությանը, ուսուցիչներին ու հարազատ կրթօջախին: «Ինչու՞ է այսպես սիրտս մղկտում, Երբ մոտենում է ժամը բաժանման…Կարծես ոչ մի տեղ էլ չեմ գտնի ես Դպրոցի նման հարազատ օջախ, Չէ՞ որ դպրոցն է իմ երկրորդ տունը, Կարծես անտուն եմ դարձել ես հիմա...»:
Երևի թե ամենից շատ դասղեկներն են հուզվում նման պահերին, իզուր չեն ուսուցչուհիներ Նինա Բադունցին և Նոնա Հայապետյանին ուղղված խոսքերն այսքան սրտառուչ. «Վարդերի բուրմունք, հույզերի արցունք, Սիրելի դեմքեր, ժպտացող աչքեր, Նայի՛ր, իմ դասղե՛կ, Այսօր գարուն է համայն աշխարհում...»:
Նույնքան հուզիչ էր նաև 12-րդ հոսքային դասարանի դասղեկ Նոնա Հայրապետյանի ելույթը, որն անկեղծ զգացումների պոռթկում էր և արտահայտում էր տարիների համատեղ ուսումնադաստիարակչական աշխատանքի ու մտերմիկ հարաբերությունների մի գեղեցիկ պատկեր:
Մեղմ երաժշտության տակ շրջանավարտների զուգապարն է թևածում, այնուհետև աղջիկների խրոխտ պարը, հրաժեշտի երգեր են հնչում, խոսքեր բաժանման. «Այսօր մեր վերջին զանգն է ղողանջում, Այսօր կարոտ կա մեր հոգու խորքում: Ուզում ենք այսօր ասել բոլորը, Ինչ որ չենք ասել տասներկու տարում....»:
Տարբեր ելույթներ են հնչում, բարի ճանապարհի խոսքեր, որ հայրենյաց դաս է դառնում, և նորից ավանդույթ դարձած մի դպրոցական տոն ավարտին է հասնում, այս անգամ դասերի սկիզբն ու վերջն ազդարարող զանգը շատ երկար է հնչում...
Հիացմունքս եմ արտահայտում այս հանդիսավոր միջոցառման կազմակերպիչներին` հանձինս այդ դասարանների դասղեկների, և շնորհավորում բոլոր շրջանավարտներին, նրանց հարազատներին և ուսուցիչներին: Նոր սերնդին կյանքի վայրիվերո ճանապարհներին ցանկանում եմ հզոր կամք ու ոգի, յուրաքանչյուրի հոգում պարուրված լինի այն մեծ գիտակցումը, որ զանգի ղողանջները նրանց տանում են դեպի նոր կյանք` բարությամբ ու երջանկությամբ լեցուն: Խաղաղ երկինք եմ ցանկանում հայոց աշխարհին, բարի երթ բոլոր շրջանավարտներին:
Նատաշա Պողոսյան

Այս նյութը դիտել են - 7195 անգամ
Թողնել մեկնաբանություն
Բոլորը ›››
Facebook