- 2024-03-28 07:00:00 «Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
- 2024-03-27 16:40:00Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
- 2024-03-27 10:22:00Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
- 2024-03-24 12:51:00Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
- 2024-03-22 12:03:00Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
- 2024-03-09 12:01:00Մարգարիտա Խլղաթյանի ամենամեծ առավելությունը նախևառաջ նրա մարդկային տեսակն է
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
Ես տեսնում եմ, թե ինչ է կատարվում մեր շուրջը. մի բան, որ ոչ նոր է ծնվել և ոչ էլ նոր բուսնեց: Դատարկ իմացականության առաջ անզոր,
ու շուրջդ վատոգի մարդկիկ, որոնց հանդեպ անկատար ես... Երևույթ ենք, չկա մեզ նման երկրորդը ու ինչպես Դ. Դեմիրճյանը կասեր՝ հայի չափը չափազանցն է...
Մինչդեռ ես տեսնում եմ, որ այսօր կա խմբավորված հարձակվողների ու խմբավորված գործելու մեխանիզմ, որ վրա են տալիս ու նրանց թվում է, թե ճիշտ են, թեև նրանք իրենք իրենց էլ չեն հավատում էլ ուր մնաց կողքից նայող աչքը: Քննադատության կարոտ եմ մնացել, ոչ գրականության մեջ, ոչ երգարվեստում, ոչ քաղաքականության մեջ չկա ըստ էության քննադատություն, որովհետև մեկի հացն է չոր, մյուսի ադամանդը փոքր... ու էսպես մենք մերոնցով յոլա ենք գնում, իսկ առուծախի մեջ թրև եկողները մի-մի հերոսի, մի-մի ազատամարտիկի հավակնորդ են իրենց երևակայում...
Էս ի՞նչ անբարոյականություն է, դեմն առնել չի լինում... մեկի սիրուհին ու մեկի անձնական օգտագործման իրերն ու դեպքերը առաջ են ընկել, գնում են, հարստություն դիզում, անունն էլ, թե աշխատել ենք, հասել մեր ուզածին, հալալ քրտինքի անուն են տալիս, որ լռես...մինչդեռ տեսնում ես, որ սրանք սեփական ոչինչ չունեն, ինչպես ասում են, այնպես վրա են տալիս...
Զզվելի մի տեսակ կա, որ ինչ տալիս ես սսկված, գլուխը կախ ուտում է, որ վեճ, կռիվ չլինի: Ցավոք այդ տեսակը հատկապես ծերացող ազգերի մեջ արմատավորվել է և մեր ծերացած ազգի մոտ դեռ կան, որ ուտում են այն ինչ մատուցում են ու անունն էլ դնում են՝ խելոք... ներողություն էշն էլ է խելոք, հիմա կասես ինչո՞ւ ասացիր էշ, թող որ լինի ավանակ, բայց դրանից ոչինչ չփոխվեց... Չեմ հավատում նրանց, ովքեր աչք են փակում այս կամ այն խնդրի, պատճառների վրա հետո նվնվում, թե ինձնից կախված չէ... Հավատա՝ մեզնից յուրաքանչյուրից է կախված, թե ինչ կտան մեզ, իսկ մենք ինչպես կընդունենք այն... և հիմա մեզ սկուտեղի վրա սուտն են մատուցում, իսկ քաղաքական ուժերը այդ սուտը անցկացնելով ուզում են հաղթող դուրս գալ, որպեսզի չկորցեն իրենց անձնական բիզնեսն ու կարողությունները, որովհետև ամեն մեկի առաջ մի-մի ոսկոր կա գցած, որ տարին մեկ թարմացվում է՝ յոլա գնա... տեսակ կա, որ մեկին, երբ քննադատում ես, ինքը առաջինն է վրա տալիս, որ հանակարծ հետ չմնա, կործքը ազատ չմնա ... բայց ասեմ, որ կուրծք ծեծելով չի տիկնայք և պարոնայք, մարդկանց վարկաբեկելով հարցին լուծում չեք տալու. մի ջղաձգվե՛ք... Ատամները սրած, գլուխը՝ կախ, լեզուն պապանձված, անդարդ, շքեղության մեջ ապրում է «թագավորը»:
Հիշեցի մի առակ, որտեղ ասվում է՝ թագավորը, թող պառկի, իսկ ծառաները, թող ոտքերը լվանան, եթե պետք լինի թագավորը պառկած կմնա, մինչև որ ծառաները թագավորի համար մարմարից ոտնաման կսարքեն, որ ոսկին մարմարի մեջ շողշողա... Իսկ ո՞վ է ասում, որ մարդուն հանգիստ պետք չէ, ի հարկե հանգիստ է պետք հատկապես նրանց, ովքեր աթոռին բազմելու հավերժությունը պետք է ինչ գնով էլ լինի երկարացնեն, եթե պետք է մարդու վրայով էլ կանցնեն՝ անցնում են, որ մնանա ասպարեզում... ասել է, թե ժողովրդի մասին մտածողը պետք է տարին տասերկու անգամ մի լավ հանգստանա, գործերը իմի բերի, որ հետո գործի: «Թագավորը» պետք է հանգստանա, իսկ մյուսները՝ ծառաները գիշեր ու զօր պետք է աշխատեն, մեկը կարտոֆիլ պետք է բաժանի գյուղացուն, մյուսը պետք է խաղող մթերելով զբաղվի, մի խոսքով տերը պետք է գահին նստի, իսկ ստրուկները տիրոջը գովերգելով ապրեն... այո՛, «թագավորը» հենց այդպես պետք է ապրի, շքեղության մեջ, չէ՞ որ «թագավորը» շատ է մտահոգված, շատ է տանջվում ժողովրդի համար:
Մառազմ... շարքային անբարոյականությունը եկել է տեր կանգելու, ցավին դարման անելու... մեղա՜, մեղա՜...
«Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
ՔՊ-ական պատգամավորը պարծեցել է, թե Հայաստանն ընկալելի է դարձել թուրքերի համար
Երբ ենք պահանջատեր լինելու, երբ ենք հայրենատեր լինելու ու ցավելու մեր կորուստների համար, երբ ենք ապրելու` որպես գիտակից ազգ, ե՞րբ....
Հիմա ասում ենք` ափսո՜ս Արցախ, որ մնացիր շան բերանում, ապա կասենք` ափսո՜ս Տավուշ, Սևան, Սյունիք, որ ձեզ կորցրինք....
Թող Հայաստանը լինի բռնապետական երկիր, բայց՝ անվտանգ, քան ներկայացվի որպես իբր ժողովրդապետական, բայց մնա վտանգված ու «օդից կախված»
Վարչապետի չարագույժ խոստովանությունը. պատերազմն անխուսափելի է
«Կարգին Հայկոն» որոշել է կաշին փոխել ու դառնալ սև՞
Իշխանությունները հասկացել են Վարդան Օսկանյանի հեռահար նպատակներն ու անցել թշնամու կողմը
Հայ մանկավարժները սրիկանե՞ր են, թե՞ Ժաննա Անդրեասյանն է իրականությունը թաքցնում
Քաղաքապետարանն իր սև գործն արեց. գազելները հե՛տ բերեք
Նիկոլ Փաշինյանը հասկացել է, որ իրեն ոչ ոք չի հավատում
Զարեհ Սինանյանին հունից հանել է Արցախի դրոշը
Վերջերս վարձով տրվող բնակարանների վրա է ուշադրությունս
Փակվում է Երևանի պետական կոնսերվատորիան
Ովքե՞ր խեղդեցին Վազգենի ցանած սերմերը
Վազգենի 65-ամյակին
Սասուն Միքայելյանը զրոյացրել է իր հանրային իմիջը
«Փակ» հանդիպում
Էդմոն Մարուքյանի ոդիսականն ավարտված է
Վերջին օրերին Լոս Անջելեսում էր գտնվում ԱՄՆ-ում ՀՀ դեսպան Լիլիթ Մակունցը