- 2024-03-28 07:00:00 «Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
- 2024-03-27 16:40:00Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
- 2024-03-27 10:22:00Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
- 2024-03-24 12:51:00Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
- 2024-03-22 12:03:00Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
- 2024-03-09 12:01:00Մարգարիտա Խլղաթյանի ամենամեծ առավելությունը նախևառաջ նրա մարդկային տեսակն է
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
ԱԺ փոխխոսնակ Ռուբեն Ռուբինյանը, արդարացնելու համար Թուրքիայում տեղի ունեցած երկրաշարժից հետո Հայաստանից Թուրքիա ուղարկված հումանիտար օգնության ու փրկարարների գործուղման փաստը, որը ոչ միանշանակ արձագանք է գտել հանրային շրջանակներում՝ տալով քննադատության տեղիք նաև, որպես արդարացում հայտարարել է, որ Հայաստանի Հանրապետությունը երկրորդ նախագահի օրոք է, որ առաջին անգամ հումանիտար օգնություն է ցուցաբերել Թուրքիային՝ այնտեղ ուղարկելով նաև փրկարարներ:
Ինքնին փաստը, որ Հայաստանը աշխարհի բազմաթիվ երկրների օրինակով արձագանքել է Թուրքիայում տեղի ունեցած աղետին, չէր կարող վիճելի համարվել միայն այն դեպքում, եթե Անկարայի քաղաքականությունը Հայաստանի նկատմամբ բացահայտ թշնամական չլիներ:
Թուրքիան բաց տեքստով հավակնություններ է դրսևորում Սյունիքի հանդեպ, Թուրքիան է կանգնած 44-օրյա պատերազմում Ադրբեջանի հաղթանակի հետևում, Թուրքիան քաղաքական հովանավորն է Լաչինի միջանցքում տեղի ունեցողի, և վերջապես Թուրքիայի ապագայի տեսլականում Հայաստան պետության գոյություն չի ենթադրվում: Ինչ վերաբերում է Քոչարյանի կողմից, մասնավորապես, 1999-ին տեղի ունեցած երկրաշարժի կապակցությամբ դրսևորած վարքագծին, ապա պետք է արդարացիորեն արձանագրել, որ այն ժամանակ իրավիճակն այլ էր: Արցախը Հայաստանինն էր, Թուրքիան այսքան ագրեսիվ չէր, Թուրքիան Սյունիքի հանդեպ հավակնություններ չէր դրսևորում՝ գոնե բացահայտ կերպով, և վերջապես Հայաստանն այն ժամանակ հաղթանակած երկիր էր և կարող էր իրեն նման առատաձեռնություն թույլ տալ՝ հաղթողի դիրքերից:
Միով բանիվ՝ 1999-ը 2023-ի հակապատկերն էր:
Ընդ որում՝ ՀՀ իշխանությունների այսօրինակ օպերատիվությունը ճչացող է հատկապես Իրանում տեղի ունեցած հզոր երկրաշարժի հանդեպ ՔՊ-ական իշխանության դրսևորած սառնասրտության խորապատկերին, երբ նույն Խոյում նույնպես զոհեր ու մեծ թվով վիրավորներ էին եղել, բայց Հայաստանը միայն դեսպանատան մակարդկաով էր դրան արձագանքել:
Բնականաբար, հարց է առաջանում՝ ինչո՞վ է իրականում պայմանավորված Թուրքիայի երկրաշարժի հանդեպ ՀՀ իշխանությունների դրսևորած սրտացավությունը, ի՞նչ է փորձում ՀՀ իշխանությունը հասկացնել թուրքերին:
Միանշանակ է, որ Հայաստանը որոշակի դիվանագիտություն է փորձել բանեցնել՝ ջանալով փոխել Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների տրամաբանությունն ու ներկա վիճակը:
Հեռահար նպատակը թշնամանքի հաղթահարումն ու երկու պետությունների՝ միմյանց հարևանությամբ գոյակցելու հնարավորության երաշխավորումն է: Բանն այն է, սակայն, որ հայ-թուրքական թշնամանքը միայն էմոցիոնալ խնդիր չէ, այն ռեալպոլիտիկի մի մասնիկ է, և նույնիսկ կույրին էլ պարզ է, թե որն է Հայաստանի մասով թուրքական պետութան վերջնանպատակը: Եթե իշխանությունները վստահ են, որ «առատաձեռն» կեցվածք ընդունելով, քայլ անելով թուրքական իշխանությունների վերաբերմունքը կարող է դեպի լավը փոխվել, ապա, անկասկած, նման օպերատիվությունն արդարացված պետք է համարել, բայց եթե թուրքերը Երևանի նմանօրինակ քայլը պետք է գնահատեն որպես թուլության նշան՝ շարունակելով ՀՀ ոչնչացմանը տանող իրենց ծրագիրը, ապա ՔՊ-ական իշխանության նման կեցվածքը չի կարող արդարացված համարվել:
Կա՞ հավանականություն, որ Թուրքիան կփոխի իր ստրատեգիական ծրագրերն ու գոնե մի փոքր բարի աչքով կնայի Հայաստանին: Կասկածից վեր է, որ նման հնարավորություն գոյություն չունի, քանի որ մեծ քաղաքականությունը, ինչպես հայտնի է, բարոյական նորմեր չի ենթադրում, բայց՝ միայն չոր հաշվարկից բխած սառնասիրտ գործողություն, իսկ այդ հաշվարկները Թուրքիային պարտադրում են լիկվդացնել Հայաստանը՝ լինի ֆիզիկապես, թե՝ բովանդակության առումով:
Գ.Մ.
«Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ․ Ահազանգ․ 9 հոգանոց ընտանիքին դուրս են հանում Ֆիրդուսի 13 հասցեում գտնվող շենքից
ՔՊ-ական պատգամավորը պարծեցել է, թե Հայաստանն ընկալելի է դարձել թուրքերի համար
Երբ ենք պահանջատեր լինելու, երբ ենք հայրենատեր լինելու ու ցավելու մեր կորուստների համար, երբ ենք ապրելու` որպես գիտակից ազգ, ե՞րբ....
Հիմա ասում ենք` ափսո՜ս Արցախ, որ մնացիր շան բերանում, ապա կասենք` ափսո՜ս Տավուշ, Սևան, Սյունիք, որ ձեզ կորցրինք....
Թող Հայաստանը լինի բռնապետական երկիր, բայց՝ անվտանգ, քան ներկայացվի որպես իբր ժողովրդապետական, բայց մնա վտանգված ու «օդից կախված»
Վարչապետի չարագույժ խոստովանությունը. պատերազմն անխուսափելի է
«Կարգին Հայկոն» որոշել է կաշին փոխել ու դառնալ սև՞
Իշխանությունները հասկացել են Վարդան Օսկանյանի հեռահար նպատակներն ու անցել թշնամու կողմը
Հայ մանկավարժները սրիկանե՞ր են, թե՞ Ժաննա Անդրեասյանն է իրականությունը թաքցնում
ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ. Դեսպաններ նշանակվում են ոչ պրոֆեսիոնալ ՔՊ-ականները
Սոցցանցերում տարածվել է Նիկոլ Փաշինյանի և Արշակ Կարապետյանի նամակագրությունից մի հատված
Քաղաքապետարանն իր սև գործն արեց. գազելները հե՛տ բերեք
Նիկոլ Փաշինյանը հասկացել է, որ իրեն ոչ ոք չի հավատում
Հանցավոր խումբ Երևանում․ կեղծ լիազորագրերով վաճառել են ՀՀ-ում չգտնվող քաղաքացիների բնակարանները
Զարեհ Սինանյանին հունից հանել է Արցախի դրոշը
Թմրամիջոցների դեմ պայքարը Քննչական կոմիտեի կողմից՝ 2023 թվականին․ ամփոփում Հ1-ի հետ
Վերջերս վարձով տրվող բնակարանների վրա է ուշադրությունս
Փակվում է Երևանի պետական կոնսերվատորիան
Մարգարիտա Խլղաթյանի ամենամեծ առավելությունը նախևառաջ նրա մարդկային տեսակն է