- 2024-03-28 07:00:00 «Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
- 2024-03-27 16:40:00Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
- 2024-03-27 10:22:00Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
- 2024-03-24 12:51:00Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
- 2024-03-22 12:03:00Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
- 2024-03-09 12:01:00Մարգարիտա Խլղաթյանի ամենամեծ առավելությունը նախևառաջ նրա մարդկային տեսակն է
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
Հայաստանի արդյունաբերողների ու գործարարների միության նախագահ Արսեն Ղազարյանը հայտարարություն է տարածել, որտեղ հայ սպառողներին կոչ է արել չբոյկոտել Թուրքիայից արդեն Հայաստան ներկրված ապրանքները։ «...Հայաստանում գտնվող ապրանքները բոյկոտելով՝ մենք ոչ թե վնասում ենք թուրքական կողմին, այլ՝ դժվար կացության մեջ դնում հայաստանցի ներկրողներին, որոնցից շատերն ունեն նաև վարկային պարտավորություններ», - մասնավորապես՝ հայտարարել է Հայաստանի արդյունաբերողների ու գործարարների միության նախագահը։
Նա նաև կոչ է արել արտադրողներին և թուրքերի հետ աշխատած գործարարներին՝ հաստատելու նոր գործարար կապեր, համագործակցելու արտերկրի նոր շուկաների հետ՝ ներքին պահանջարկը լիարժեք բավարարելու համար։
Ինչպես հայտնի է, օրերս Կառավարությունը որոշում էր ընդունել՝ արգելելու թուրքական ծագում ունեցող ապրանքների ներմուծումը, որն ուժի մեջ է մտնելու այս տարվա դեկտեմբերի 31-ից: Լուրը բավական ցավոտ է ընդունվել Թուրքիայից Հայաստան տարբեր տեսակի ապրանքներ ներկրող ու Հայասանում դրանց վաճառքով զբաղվող շերտի կողմից, քանի որ շատերը հենց նմանատիպ գործունեություն ծավալելով է, որ հոգում են սեփական հանապազօրյա հացի խնդիրը, փակում բանկերից վերցրած վարկերը:
Ավելին՝ ակնհայտորեն տուժողների շարքերում են հայտնվում ոչ միայն առևտրականներն, այլև բնակչության այն հատվածը, որը լայնորեն սպառում է թուրքական ապրանքներն՝ առաջին հերթին դրանց էժանությանը տրվելով: Ընդ որում՝ խոսք է գնում ապրանքների բավական լայն տեսականու մասին,որի մեջ մտնում է ոչ միայն հագուստ:
Պատերազմն, իհարկե, իր օրենքներն ունի, և միանշանակ է, որ Կառավարության վերոհիշյալ որոշումը միանգամայն տեղին է ու անայլընտրանքային:
Միևնույն ժամանակ պետք է արձանագրել, որ հենց նմանօրինակ ճգնաժամային իրավիճակներում է, որ ի հայտ են գալիս այն բացերը, որոնք գուցե խաղաղ ժամանակ այնքան էլ զգալի չեն լինում: Տվյալ պարագայում ակնհայտորեն գործ ունենք նմանօրինակ իրավիճակի հետ, որը հետևանք է Հայաստանի տնտեսության, սպառողական շուկայի ցավալի առանձնահատկությունների: Փոխարենը տեղական արտադրանքին զարկ տալու, բոլոր ապրանքատեսակների մասով ինքնաբավության ձգտելու (գոնե այնպիսիների ուղղությամբ, որոնց արտադրությունը Հայաստանում կազմակերպելը բարդ չէ, իսկ շուկայական գներն էլ մրցունակ են լինում), կամ գոնե մեզ համար բարեկամ երկրներից ներմուծում իրականցնելու, օրինակ՝ ԵԱՏՄ երկրներից, պետությունը շարունակաբար «աչք է փակել» Հայաստանի սպառողական շուկայի՝ Թուրքիայից բերված ապրանքներով ողողված լինելու փաստի վրա:
Հիմա՝ պատերազմական այս կրավիճակում, փաստորեն, տնտեսությունն երթարկվում է հերթական սթրեսի, և բոլորովին պարզ չէ, թե որքանով կհաջողեն գործարարներն՝ արագորեն կոմպենսացնելու բացը: Պետք է նկատի ունենալ, որ պատերազմում հաջողությունը կախված է նաև թիկունքում տիրող իրավիճակից, և եթե այնտեղ քաոտիկ իրավիճակները շատանան, ապա հայոց բանակին հաղթանակը չափազանց դժվար կարող է տրվել: Է՛լ չասած հետպատերազմական շրջանի մասին, որին դեռ պետք է պատրաստվել ու կարողանալ դիմակայել անխուսափելի դժվարություններին:
Միաժամանակ չափազանց էական է հասկանալը, որ նույնիսկ պատերազմի ավարտից հետո էլ Թուրքիան չի դադարելու մեզ համար մնալ թշնամական երկիր, ուստի՝ շեշտը պետք է դրվի ոչ միայն ներկա պահին թուրքական ծագման ապրանքատեսակների ներմուծման արգելքի վրա, այլև՝ դրանց մշտական փոխարինիչների փնտրտուքի. ինչպես որ ՀՀ-ում արգելվում է ադրբեջանական ծագման ապրանքների վաճառքն, այնպես պետք է լինի և թուրքկանի դեպքում: Իսկ դrան հասնելու համար գործուն ջանքեր են պետք՝ բացի բարի ցանկություններից: Այսինքն՝ մենք պետք է հստակ կողմնորոշիչներ ունենանք տնտեսական քաղաքականության մշակման առումով՝ ելնեով առաջին հերթին մեր երկրի ռազմաքաղաքական ու աշխարհաքաղաքական առանձնահատկություններից. չի կարելի զբաղվել թուրքական բանակի անուղղակի ֆինանսավորմամբ: Թե չէ միայն Սփյուռքից հավաքագրվող փողերի վրա հույս դնելով՝ երկար չենք դիմանա նույնիսկ այն դեպքում, եթե հարյուր տոկոսով բացառենք կոռուպցիոն ցանկացած դրսևորում, ինչը, թերևս, հասարակ ուտոպիա կլինի...
«Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
ՔՊ-ական պատգամավորը պարծեցել է, թե Հայաստանն ընկալելի է դարձել թուրքերի համար
Երբ ենք պահանջատեր լինելու, երբ ենք հայրենատեր լինելու ու ցավելու մեր կորուստների համար, երբ ենք ապրելու` որպես գիտակից ազգ, ե՞րբ....
Հիմա ասում ենք` ափսո՜ս Արցախ, որ մնացիր շան բերանում, ապա կասենք` ափսո՜ս Տավուշ, Սևան, Սյունիք, որ ձեզ կորցրինք....
Թող Հայաստանը լինի բռնապետական երկիր, բայց՝ անվտանգ, քան ներկայացվի որպես իբր ժողովրդապետական, բայց մնա վտանգված ու «օդից կախված»
Վարչապետի չարագույժ խոստովանությունը. պատերազմն անխուսափելի է
«Կարգին Հայկոն» որոշել է կաշին փոխել ու դառնալ սև՞
Իշխանությունները հասկացել են Վարդան Օսկանյանի հեռահար նպատակներն ու անցել թշնամու կողմը
Հայ մանկավարժները սրիկանե՞ր են, թե՞ Ժաննա Անդրեասյանն է իրականությունը թաքցնում
Քաղաքապետարանն իր սև գործն արեց. գազելները հե՛տ բերեք
Նիկոլ Փաշինյանը հասկացել է, որ իրեն ոչ ոք չի հավատում
Զարեհ Սինանյանին հունից հանել է Արցախի դրոշը
Վերջերս վարձով տրվող բնակարանների վրա է ուշադրությունս
Փակվում է Երևանի պետական կոնսերվատորիան
Ովքե՞ր խեղդեցին Վազգենի ցանած սերմերը
Վազգենի 65-ամյակին
Սասուն Միքայելյանը զրոյացրել է իր հանրային իմիջը
«Փակ» հանդիպում
Էդմոն Մարուքյանի ոդիսականն ավարտված է
Վերջին օրերին Լոս Անջելեսում էր գտնվում ԱՄՆ-ում ՀՀ դեսպան Լիլիթ Մակունցը