- 2024-03-28 07:00:00 «Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
- 2024-03-27 16:40:00Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
- 2024-03-27 10:22:00Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
- 2024-03-24 12:51:00Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
- 2024-03-22 12:03:00Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
- 2024-03-09 12:01:00Մարգարիտա Խլղաթյանի ամենամեծ առավելությունը նախևառաջ նրա մարդկային տեսակն է
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
«Իմ քայլն» ու դրա ակտիվ համակիրները շարունակում են ցնծություն ապրել՝ ոգևորված ընտրություններում տարած հաղթանակով: Ընդ որում՝ անում են դա առանձնակի ընդգծվածությամբ՝ կարծես ինչ-որ մեկին ինչ-որ բան ապացուցելու համար ու ցույց տալու բոլորին, թե ով է հետայսու հանդես գալու «ասիչի» դերում: Որպես իրենց այդ կեցվածքի հիմնավորում ու բարոյական արդարացում նրանք մատնացույց են անում իբր Փաշինյանի ունեցած լեգիտիմությունն ու հասարակության անվերապահ աջակցությունը:
Մինչդեռ իրականությունը միանգամայն այլ է, և ահա թե որն է այն:
Փաստացի Նիկոլ Փաշինյանին կողմ քվեարկածների թիվը չի գերազանցում ընտրողների իրավքունք ունեցողների 1/3-ի շեմը: Ընտրություններին մասնակցածների թիվը կազմել է կեսից էլ պակաս, մի դեպքում, երբ հասարակական էյֆորիկ տրամադրությունների ֆոնին շատ վերլուծաբաններ կանխատեսում էին առնվազը 70 տոկոսանոց մասնակցություն:
Պարզվեց, սակայն, որ բոլոր նմանօրինակ գնահատականներն իրականության հետ ոչ մի աղերս չունեն: Ընտրություններին նման փոքրաքանակ ընտրողների մասնակցությունը հանգեցնում է այն մտքին, որ հասարաական այն էյֆորիան, որը բազմիցս է շահարկվել «Իմ քայլի» ու անձամբ Փաշինյանի կողմից, այլևս չկա:
Մարդկանց մեծամասնությունը փաստացի «ոչ» է ասել իշխանություններին, այն դեպքում, երբ նույն այդ իշխանությունները որպես այլընտրանք էին փորձում հանդես գալ մյուս բոլոր քաղաքական ուժերին:
Այսինքն՝ իրենց պասիվությամբ քաղաքացիներն առավելապես արտահայտել են անհամաձայնություն ոչ թե մնացած 10 քաղաքական ուժերի հետ, այլ՝ հենց «Իմ քայլի», որին, փաստորեն, չեն քվեարկել:
Իսկ նման իրավիճակը քաղաքագիտական տեսանկյունից բավական լուրջ ռիսկեր է իր մեջ պարունակում՝ հղի լինելով անկանխատեսելի հետևանքներով:
Բանն այն է, որ այս ամենն ապացուցում է, որ գործ ունենք ոչ թե Հայաստանում տեղի ունեցած հեղափոխության, այլ ընդամենը հեղաշրջման հետ, իսկ սա էլ, իր հերթին, է՛լ ավելի է մեծացնում ապրիլ-մայիսյան սցենարի հետագա կրկնության հավանականությունն՝ այս անգամ արդեն մեկ այլ քաղաքական ուժի նախաձեռնությամբ:
Եթե պարզվի, որ Փաշինյանն ու իր թիմը հարթակներից զանազան հեղափոխական լոզունգներ վանկարկելուց բացի ուրիշ ոչնչի ընդունակ չեն, ապա չի բացառվում, որ ժողովուրդն, այլևս տիրապետելով իշխանափոխության նոր գործիքակազմին ու դրա դրական փորձն ունենալով, երկար ժամանակ չանցած կրկին դուրս գա փողոց՝ այս անգամ արդեն Փաշինյանի դեմ ցույցերի; Իսկ սա արդեն կնշանակի Հայաստանի կայունության ու կանխատեսելիության վերջը, կնշանակի քաոս, կնշանակի պետականության թուլացում: Փաշինյանն այլևս բարոյական իրավունք չի ունենա՝ ուժ գործադրելու պոտենցիալ ցուցարարների դեմ, քանի որ ինքն անձամբ հենց այդ ճանապարհով է զավթել երկրի ղեկն ու դարձել վաչապետ:
Այսպիսով՝ Հայաստանը կարող է հայտնվել պարբերական իշխանափոխության քաոսային շրջափուլում՝ ի վիճակի չլինելով լուծել այն ներքին ու արտաքին մարտահրավերները, որոնք կանգնած են այսօր երկրի առաջ ու որոնք րոպե առաջ լուծում են պահանջում:
Այսքանից հետո Էլ ի՞նչ լեգիտիմություն, ի՞նչ դեմոկրատիա:
«Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
ՔՊ-ական պատգամավորը պարծեցել է, թե Հայաստանն ընկալելի է դարձել թուրքերի համար
Երբ ենք պահանջատեր լինելու, երբ ենք հայրենատեր լինելու ու ցավելու մեր կորուստների համար, երբ ենք ապրելու` որպես գիտակից ազգ, ե՞րբ....
Հիմա ասում ենք` ափսո՜ս Արցախ, որ մնացիր շան բերանում, ապա կասենք` ափսո՜ս Տավուշ, Սևան, Սյունիք, որ ձեզ կորցրինք....
Թող Հայաստանը լինի բռնապետական երկիր, բայց՝ անվտանգ, քան ներկայացվի որպես իբր ժողովրդապետական, բայց մնա վտանգված ու «օդից կախված»
Վարչապետի չարագույժ խոստովանությունը. պատերազմն անխուսափելի է
«Կարգին Հայկոն» որոշել է կաշին փոխել ու դառնալ սև՞
Իշխանությունները հասկացել են Վարդան Օսկանյանի հեռահար նպատակներն ու անցել թշնամու կողմը
Հայ մանկավարժները սրիկանե՞ր են, թե՞ Ժաննա Անդրեասյանն է իրականությունը թաքցնում
Քաղաքապետարանն իր սև գործն արեց. գազելները հե՛տ բերեք
Նիկոլ Փաշինյանը հասկացել է, որ իրեն ոչ ոք չի հավատում
Զարեհ Սինանյանին հունից հանել է Արցախի դրոշը
Վերջերս վարձով տրվող բնակարանների վրա է ուշադրությունս
Փակվում է Երևանի պետական կոնսերվատորիան
Ովքե՞ր խեղդեցին Վազգենի ցանած սերմերը
Վազգենի 65-ամյակին
Սասուն Միքայելյանը զրոյացրել է իր հանրային իմիջը
«Փակ» հանդիպում
Էդմոն Մարուքյանի ոդիսականն ավարտված է
Վերջին օրերին Լոս Անջելեսում էր գտնվում ԱՄՆ-ում ՀՀ դեսպան Լիլիթ Մակունցը