- 2024-03-28 07:00:00 «Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
- 2024-03-27 16:40:00Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
- 2024-03-27 10:22:00Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
- 2024-03-24 12:51:00Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
- 2024-03-22 12:03:00Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
- 2024-03-09 12:01:00Մարգարիտա Խլղաթյանի ամենամեծ առավելությունը նախևառաջ նրա մարդկային տեսակն է
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
Միջոցառումը, որ օրեր առաջ անցկացվեց դպրոցի հայոց լեզվի և գրականության ուսուցչուհի Գոհար Մամունցի կողմից, կրում էր «Այս հմուտ, հանճարեղ լոռեցին» խորագիրը՝ նվիրված ամենայն հայոց բանաստեղծ Հովհ. Թումանյանի ծննդյան տարեդարձին: 8-րդ բ դասարանի աշակերտների մասնակցությամբ կազմակերպված գրական-երաժշտական ցերեկույթն իր բնույթով տարբերվում էր նախորդներից, որն արժանացավ դպրոցականների և ուսուցիչների ուշադրությանը:
Միջոցառման բացման խոսքը պատկանում էր դասավանդող ուսուցչուհուն: Հայկական տարազով աղջիկները մի նոր շուք հաղորդեցին միջոցառմանը, իսկ հաղորդավարների խոսքում ցերեկույթի մուտքն ազդարարվեց սևակյան հանրահայտ տողերով. «Հազար ութ հարյուր վաթսունինն թվին Հայոց այգիներն ի՞նչ պտուղ տվին, Հայոց հանդերում ի՞նչ բերք էր հասել,- Դժվար է ասել: Սակայն այդ թվին Մայր Հայաստանի Արգանդը եղավ սրբորեն բեղուն, Մի մանուկ ծնվեց Լոռվա Դսեղում…»
Նրանց իսկ խոսքով, իրոք, մենք «թափառեցինք» Թումանյանի ստեղծագործության քառուղիներում, մտանք նրա պոեզիայի հուզական աշխարհը, հիշեցինք Անուշին, Գիքորի հետ նրա տառապանքն ապրեցինք, եղանք Լոռվա հեքիաթային աշխարհում, Մարոյի հետ տխրեցինք, մեր անբախտ պապերի օրհնանքը լսեցինք, բանաստեղծի ներկայությունն զգացինք մեր կողքին, տեսանք նրա լուսավոր հայացքը դեպի լուսավոր ապագան...
Իսահակյանական տողերով «Նրա կախարդական գրիչը ուր դիպավ, կատարվեց իսկական արվեստի հրաշքը-լինի առակ թե՛ քառյակ, հեքիաթ թե՛ պատմվածք, հովվերգություն թե՛ վիպերգություն», և այդ հրաշք ստեղծագործություններին մենք առնչվեցինք նորից, բայց այս անգամ մեր դպրոցականների խոսքով, որտեղ մեկտեղվել էին հայ ժողովրդի ձգտումներն ու երազանքները, իրական կյանքն ու սոցիալական անարդարությունը, բանաստեղծի խոհն ու կենսասիրությունը, որ արտահայտվեցին գրողի տարբեր ստեղծագործությունների ասմունքով:
Ինչպիսի՜ համեմատություն, նաև՝ հարազատություն կար նշանավոր անհատների ճակատագրերի միջև, որ հրաշալիորեն ներկայացրին նրանք...Երբ Խորենացին ապրել ու ստեղծագործել էր դառն մթնոլորտի մեջ, Նարեկացին համեստ կրոնավոր էր, Ֆրիկը՝ ընչազուրկ ու դժբախտ, Սայաթ-Նովան՝ ճորտ, Աբովյանը՝ հասարակ գյուղացի...Իսկ մեծատաղանդ Թումանյանը իր նախորդների պես ծնվել էր անշուք միջավայրում, բայց բազմանդամ ընտանիքում: Մի՞թե զարմանալի չէ, որ խոնավ ու փոքրիկ տան մեջ էր ծնվել մեծ բանաստեղծը` ընտանիքի անդրանիկ զավակը ութ երեխաների մեջ: Հիշենք նաև, որ Թումանյանի մայրը հարս է եղել նահապետական մեծ ընտանիքում` քառասուն-հիսուն հոգուց բաղկացած գերդաստանում:
9-րդ բ դասարանի աշակերտուհի Աննա Կարապետյանն իր հմայիչ ձայնով զարմացրեց բոլորիս: Թումանյանական էին այդ երգերը, ազգային պարն էլ «Կարնո քոչարին» էր, փոքրիկ բեմականացում կար նաև «Թմկաբերդի առումից»: Ամեն ինչ հաճելիորեն ընկալվեց բոլորիս կողմից, միջոցառման ավարտին բուռն ծափահարությունները դրա վկայությունն էին:
Թումանյանի ծննդյան օրը վաղուց հայտարարված է «Գիրք նվիրելու օր»: Նպատակը հասարակության ուշադրության սևեռումն է գրքի հանդեպ: Այդ օրը նպատակահարմար գտա իմ հեղինակային գրքերից՝ «Գրողն ու ուսուցիչը... Ժամանակի մեջ և անդին», նվիրել այդ օրվա միջոցառման մասնակիցներին: Ուսուցչուհի Գոհար Մամունցին, ով կազմակերպել էր գրական-երաժշտական ցերեկույթը, նվիրեցի Լ. Ադյանի «Հեռացող եզերք» վեպը: Միջոցառումն ավարտվեց տնօրեն Լիդիա Պետրոսյանի և ուսուցչուհուս կողմից տրված բարձր գնահատանքով, երիտասարդ ուսուցչուհուն ու աշակերտներին ուղղված շնորհակալական խոսքով:
Նատաշա Պողոսյան
«Կարգին Հայկոյի» «Նոր ուժը». շարքային մի բա՞ն, թե՞ նոր խոսք՝ քաղաքականության մեջ
Այսքանից հետո ինչպե՞ս պետք է որակել այս իշխանությունների պահվածքը, հայրենասիրակա՞ն…
Տեռո՞ր, թե՞ բեմադրություն
Ինչպե՞ս իշխանություններին հաջողվեց սիստեմատիկաբար զրոյացնել երբեմնի հզոր Սփյուռքի ազդեցությունը
Ժուռնալիստների միությունը երկակի ստանդարտներով է առաջնորդվում
ՔՊ-ական պատգամավորը պարծեցել է, թե Հայաստանն ընկալելի է դարձել թուրքերի համար
Երբ ենք պահանջատեր լինելու, երբ ենք հայրենատեր լինելու ու ցավելու մեր կորուստների համար, երբ ենք ապրելու` որպես գիտակից ազգ, ե՞րբ....
Հիմա ասում ենք` ափսո՜ս Արցախ, որ մնացիր շան բերանում, ապա կասենք` ափսո՜ս Տավուշ, Սևան, Սյունիք, որ ձեզ կորցրինք....
Թող Հայաստանը լինի բռնապետական երկիր, բայց՝ անվտանգ, քան ներկայացվի որպես իբր ժողովրդապետական, բայց մնա վտանգված ու «օդից կախված»
Վարչապետի չարագույժ խոստովանությունը. պատերազմն անխուսափելի է
«Կարգին Հայկոն» որոշել է կաշին փոխել ու դառնալ սև՞
Իշխանությունները հասկացել են Վարդան Օսկանյանի հեռահար նպատակներն ու անցել թշնամու կողմը
Հայ մանկավարժները սրիկանե՞ր են, թե՞ Ժաննա Անդրեասյանն է իրականությունը թաքցնում
Քաղաքապետարանն իր սև գործն արեց. գազելները հե՛տ բերեք
Նիկոլ Փաշինյանը հասկացել է, որ իրեն ոչ ոք չի հավատում
Զարեհ Սինանյանին հունից հանել է Արցախի դրոշը
Վերջերս վարձով տրվող բնակարանների վրա է ուշադրությունս
Փակվում է Երևանի պետական կոնսերվատորիան
Ովքե՞ր խեղդեցին Վազգենի ցանած սերմերը
Վազգենի 65-ամյակին
Սասուն Միքայելյանը զրոյացրել է իր հանրային իմիջը
«Փակ» հանդիպում
Էդմոն Մարուքյանի ոդիսականն ավարտված է
Վերջին օրերին Լոս Անջելեսում էր գտնվում ԱՄՆ-ում ՀՀ դեսպան Լիլիթ Մակունցը