Այս հմուտ, հանճարեղ լոռեցին
2018-02-21 20:37:00
2018-02-21 20:37:00
Միջոցառումը, որ օրեր առաջ անցկացվեց դպրոցի հայոց լեզվի և գրականության ուսուցչուհի Գոհար Մամունցի կողմից, կրում էր «Այս հմուտ, հանճարեղ լոռեցին» խորագիրը՝ նվիրված ամենայն հայոց բանաստեղծ Հովհ. Թումանյանի ծննդյան տարեդարձին: 8-րդ բ դասարանի աշակերտների մասնակցությամբ կազմակերպված գրական-երաժշտական ցերեկույթն իր բնույթով տարբերվում էր նախորդներից, որն արժանացավ դպրոցականների և ուսուցիչների ուշադրությանը:
Միջոցառման բացման խոսքը պատկանում էր դասավանդող ուսուցչուհուն: Հայկական տարազով աղջիկները մի նոր շուք հաղորդեցին միջոցառմանը, իսկ հաղորդավարների խոսքում ցերեկույթի մուտքն ազդարարվեց սևակյան հանրահայտ տողերով. «Հազար ութ հարյուր վաթսունինն թվին Հայոց այգիներն ի՞նչ պտուղ տվին, Հայոց հանդերում ի՞նչ բերք էր հասել,- Դժվար է ասել: Սակայն այդ թվին Մայր Հայաստանի Արգանդը եղավ սրբորեն բեղուն, Մի մանուկ ծնվեց Լոռվա Դսեղում…»
Նրանց իսկ խոսքով, իրոք, մենք «թափառեցինք» Թումանյանի ստեղծագործության քառուղիներում, մտանք նրա պոեզիայի հուզական աշխարհը, հիշեցինք Անուշին, Գիքորի հետ նրա տառապանքն ապրեցինք, եղանք Լոռվա հեքիաթային աշխարհում, Մարոյի հետ տխրեցինք, մեր անբախտ պապերի օրհնանքը լսեցինք, բանաստեղծի ներկայությունն զգացինք մեր կողքին, տեսանք նրա լուսավոր հայացքը դեպի լուսավոր ապագան...
Իսահակյանական տողերով «Նրա կախարդական գրիչը ուր դիպավ, կատարվեց իսկական արվեստի հրաշքը-լինի առակ թե՛ քառյակ, հեքիաթ թե՛ պատմվածք, հովվերգություն թե՛ վիպերգություն», և այդ հրաշք ստեղծագործություններին մենք առնչվեցինք նորից, բայց այս անգամ մեր դպրոցականների խոսքով, որտեղ մեկտեղվել էին հայ ժողովրդի ձգտումներն ու երազանքները, իրական կյանքն ու սոցիալական անարդարությունը, բանաստեղծի խոհն ու կենսասիրությունը, որ արտահայտվեցին գրողի տարբեր ստեղծագործությունների ասմունքով:
Ինչպիսի՜ համեմատություն, նաև՝ հարազատություն կար նշանավոր անհատների ճակատագրերի միջև, որ հրաշալիորեն ներկայացրին նրանք...Երբ Խորենացին ապրել ու ստեղծագործել էր դառն մթնոլորտի մեջ, Նարեկացին համեստ կրոնավոր էր, Ֆրիկը՝ ընչազուրկ ու դժբախտ, Սայաթ-Նովան՝ ճորտ, Աբովյանը՝ հասարակ գյուղացի...Իսկ մեծատաղանդ Թումանյանը իր նախորդների պես ծնվել էր անշուք միջավայրում, բայց բազմանդամ ընտանիքում: Մի՞թե զարմանալի չէ, որ խոնավ ու փոքրիկ տան մեջ էր ծնվել մեծ բանաստեղծը` ընտանիքի անդրանիկ զավակը ութ երեխաների մեջ: Հիշենք նաև, որ Թումանյանի մայրը հարս է եղել նահապետական մեծ ընտանիքում` քառասուն-հիսուն հոգուց բաղկացած գերդաստանում:Այս նյութը դիտել են - 6559 անգամ
9-րդ բ դասարանի աշակերտուհի Աննա Կարապետյանն իր հմայիչ ձայնով զարմացրեց բոլորիս: Թումանյանական էին այդ երգերը, ազգային պարն էլ «Կարնո քոչարին» էր, փոքրիկ բեմականացում կար նաև «Թմկաբերդի առումից»: Ամեն ինչ հաճելիորեն ընկալվեց բոլորիս կողմից, միջոցառման ավարտին բուռն ծափահարությունները դրա վկայությունն էին:
Թումանյանի ծննդյան օրը վաղուց հայտարարված է «Գիրք նվիրելու օր»: Նպատակը հասարակության ուշադրության սևեռումն է գրքի հանդեպ: Այդ օրը նպատակահարմար գտա իմ հեղինակային գրքերից՝ «Գրողն ու ուսուցիչը... Ժամանակի մեջ և անդին», նվիրել այդ օրվա միջոցառման մասնակիցներին: Ուսուցչուհի Գոհար Մամունցին, ով կազմակերպել էր գրական-երաժշտական ցերեկույթը, նվիրեցի Լ. Ադյանի «Հեռացող եզերք» վեպը: Միջոցառումն ավարտվեց տնօրեն Լիդիա Պետրոսյանի և ուսուցչուհուս կողմից տրված բարձր գնահատանքով, երիտասարդ ուսուցչուհուն ու աշակերտներին ուղղված շնորհակալական խոսքով:
Նատաշա Պողոսյան