Գրչի ուժի տեսանելիությամբ նախագծային աշխատանքը նպատակին էր հասել` գեղեցիկ միջոցառման կազմակերպմամբ, շնորհակալական խոսքերով...
2025-05-02 10:29:00

Միջոցառում, որը «երկունքի ցավերով» ծնվեց։ Ես այդ իրողության ականատեսը դարձա դեռևս ամիսներ առաջ մեր ընտանիքում, երբ դուստրս` Երևանի 152 դպրոցի ռուսաց լեզվի ուսուցչուհի Սոֆյա Սուրենովնան, նախաձեռնեց նախագծային աշխատանք։

Դպրոցական ծրագրով նախատեսված էր այն, բայց մտահղացումը ուսուցչուհու կողմից էր, որ կապված լինի այդ աշխատանքը մասնագիտության հետ։ Ու ես շուտով այդ «գործի» արարման անհանգիստ թրթիռների զարկերը լսեցի ուսուցչուհու և 7-րդ դասարանի 9 աշակերտների ու նրանց ծնողների` ինձ լսելի հեռավար ձայներում, նրանց գործողություններում, որ այցելություն էր թանգարան, ձեռագրերի փնտրտուք, արվեստագետների ընտրություն, շապիկների ձևավորում...

Պիտի ստեղծել «պրոդուկտ», վերջնարդյունք, որի ստեղծմանը ձեռնամուխ եղան նրանք ու հասան իրենց նպատակին։ Ինձ` որպես մանկավարժի, հետաքրքրեց այն, երբ մասնագիտական առումով ընդգրկված էին հայ և ռուս գրականության նվիրյալներ` Եղ. Չարենց, Վ. Տերյան, Դ. Դեմիրճյան, Հ. Սահյան, Ալ. Պուշկին, Մ. Լերմոնտով, Ս. Եսենին, Ա.Ախմատովա, Ա. Բլոկ և նկարիչ Մ. Սարյան։

Ցանկալի էր այդ միջոցառմանը մասնակցել, բայց չկարողացա, ուղղակի տեսա նկարները, տեսանյութերը ու հասկացա, որ առողջական խնդիրների պատճառով շատ բան եմ բաց թողել։ «Հեռվից հեռու» տպավորությունս բարձր էր, երբ «գրչի հետք» կար, դասականների ձեռագրերով սպիտակ շապիկներ, նրանց նկարներով ձևավորած դահլիճ, յուրաքանչյուր ձեռագիր բնորոշող գրքույկներով` հոգեբանական վերլուծություններով, որոնց ստեծման պատմությունը տեսանելի էր ուսուցչուհու և աշակերտների կողմից նկարահանված տեսահոլովակում։

Եզրափակելով խոսքս` հաստատ կարող եմ ասել, որ գրչի ուժի տեսանելիությամբ նախագծային աշխատանքը նպատակին էր հասել` գեղեցիկ միջոցառման կազմակերպմամբ, շնորհակալական խոսքերով...
Նատաշա Պողոսյան

Այս նյութը դիտել են - 326 անգամ