Ողբերգություն է, որ մեզնից յուրաքանչյուրն իրեն դատավոր ու իրավաբան է զգում եւ պատրաստ է դատավճիռ արձակել ու մարդկանց ճակատագրեր տնօրինել. «Հրապարակ»
2019-09-05 21:01:00
2019-09-05 21:01:00
Ռոբերտ Քոչարյանի դիմումի հետ կապված Սահմանադրական դատարանի որոշումը հերթական անգամ էմոցիաների ալիք է բարձրացրել՝ ոմանք ցնծում են, մյուսները ողբերգություն են ապրում։ Թեեւ ո՛չ ցնծալու, ո՛չ էլ տառապելու առիթ կարծես չկա։ Մանավանդ որ դեռեւս ոչ մեկին հասկանալի չէ, թե այս որոշման արդյունքում հանրապետության գլխավոր կալանավորն ազա՞տ է արձակվելու, թե՞ ոչ։
Առհասարակ՝ դժվար է հասկանալ այս էմոցիաների պատճառը, քանզի ակնհայտ է, որ ո՛չ Քոչարյանի նստելուց է հասարակությունն ինչ-որ բան շահում, ո՛չ ազատ արձակվելուց է տուժում, եւ այս հիստերիան՝ մեկ մարդու նստել-չնստելու հետ կապված, առնվազն ծիծաղելի է, եթե չասենք՝ հանրային օրակարգի սնանկության, չապրող-չստեղծող հասարակության մասին է վկայում։ Եվ եթե հանրային այս պարապ խոսակցություններին եւ մեր երկրին ոչինչ չտվող այս «բանավեճին» ավելանա նաեւ իշխանությունների, մասնավորապես՝ Նիկոլ Փաշինյանի սուր արձագանքը, ապա հենց դա կարող ենք համարել իսկական հանրային ողբերգություն։Այս նյութը դիտել են - 3534 անգամ
Ողբերգություն, որ մեզնից յուրաքանչյուրն իրեն դատավոր ու իրավաբան է զգում եւ պատրաստ է դատավճիռ արձակել ու մարդկանց ճակատագրեր տնօրինել։
Ողբերգություն, որ այնքան պարապ ենք, որ զբաղված ենք մեկ մարդու եւ մեկ գործի շուրջ զրույցներով, այլ ոչ թե աշխատելով ու արդյունք ստեղծելով։ Ողբերգություն, որ մեր կառավարությունն այսքան հոգս ու անելիքի մեջ զբաղված է դատավորներին պատերին ծեփելով, իրավապահների աշխատանքին միջամտելով եւ իր անելիքը տեսնում է միայն մարդ բռնել-ազատելու, քրեական գործեր հարուցել-կարճելու, իրեն չվերաբերող գործառույթներ իրականացնելու, վիճելի հայտարարություններով իրավիճակն ապակայունացնելու մեջ։ Եվ չկա մեկը, որ ասի՝ հարգելի կառավարություն, գործ արեք, շոուներից հոգնել ենք։
Արմինե Օհանյան